In de realisatie van projecten in de openbare ruimte en het beheer van die openbare ruimte is er nog vaak sprake van gescheiden werelden: projecten uit verschillende domeinen worden los van elkaar gerealiseerd, met verschillende en soms tegenstrijdige doelstellingen, door verschillende onderdelen van publieke organisaties en bekostigd vanuit verschillende financiële potjes voor realisatie en beheer. Dat kan tot inefficiënties leiden, maar ook tot een gemiste kans: het integreren van verschillende opgaven in de openbare ruimte om te komen tot duurzamere, slimmere oplossingen voor de lange termijn.

De reden hiervoor ligt meestal niet in het “niet willen” van mensen. Eerder in organisatorische, juridische of begrotingsbeperkingen. Of beter gezegd: de perceptie van beperkingen. Want vaak is meer mogelijk dan in eerste instantie verwacht.

Dit rapport  laat aan de hand van 10 cases zien wat binnen de bestaande regelgeving wél kan.

Dit rapport is relevant voor: